En dan. Zomaar opeens. Na 2700/ 2800 kilometer, 3 maanden en ongeveer 2 weken, is daar Santiago de Compostella. We hebben het gehaald! Het certificaat is binnen. We slapen in het Semenario Mayor. Een erg fijne plek. Alles onder een dak, een eigen kamer en vlak naast de Kathedraal. Daar de apostel omarmd. Daarna lekker gegeten met Luca erbij. We kregen als afscheid nog een flinke bak regen over ons heen op de laatste paar kilometer. Het voelt gek hier nu te zijn. Ik wil gaan bedanken voor het meeleven. Jou bedanken voor deze blog etc. etc. Maar morgen hebben we een rustdag en dan gaan we gewoon door naar Finistera. Niet zoals de man die we vandaag ontmoeten die al 11 jaar aan het lopen is (en 110.000 km heeft afgelegd). Maar dat het leven veel heeft van het lopen/ de camino en dat er veel is om van de camino mee te nemen in het leven, dat is me wel duidelijk. Ultreya

Ha Arno. Gisteren waren we aangekomen in Ferreiros. Een heel klein plaatsje. Het was genoeg voor de dag. Hele mooie tocht. Prachtige vergezichten op de bergen. We hebben goed geluncht in Sarria. Een plek waar veel mensen starten voor de laatste 100 km. Op het laatste stuk kwamen we Nederlandse Matthijs weer tegen. Leuk. Het was de laatste dag dat de Auberge open was, dus we kregen wat de pot nog schafte. Veel is toch wel aan het dichtgaan nu, en dat terwijl het weer zomers is. Om niet te zeggen heet. Deze was van gister: Arno. Vandaag het galgenmaal in A Calle de Ferreiros. Nog nog circa 30 km te gaan. Het is best gek. We kwamen een grote groep zingende mensen tegen, een groep dronken Spanjaarden, een tourbus die om de 5 km wacht op een groep wandelaars. Kortom, het is druk. We komen ook nog steeds de mensen tegen die we kennen vanaf de start van de route in Spanje. Maar het zit er bijna op. Bijna, omdat ik, nu ik zo vroeg ben het plan heb opgevat door te lopen naar Finistera. Het einde van de wereld. Dat is nog ongeveer 3 dagen. We zijn in ieder geval met drie die dat willen doen. Misschien komt Matthijs ook nog op tijd. En morgen zie ik Luca weer als het goed is. Hij is er al

Ha Arno. Gisteren waren we aangekomen in Ferreiros. Een heel klein plaatsje. Het was genoeg voor de dag. Hele mooie tocht. Prachtige vergezichten op de bergen. We hebben goed geluncht in Sarria. Een plek waar veel mensen starten voor de laatste 100 km. Op het laatste stuk kwamen we Nederlandse Matthijs weer tegen. Leuk. Het was de laatste dag dat de Auberge open was, dus we kregen wat de pot nog schafte. Veel is toch wel aan het dichtgaan nu, en dat terwijl het weer zomers is. Om niet te zeggen heet. Vandaag naar Palas de Rei gelopen. Een aardig lang stuk. We zijn voorbij het 100 km punt gekomen en hebben onze Camino namen gekregen van een oude Spaanse baas. Die van mij is Manolo, vraag me niet waarom. Een goede plek om te slapen weer. De was draait, en als alles meezit zijn we over twee dagen in Santiago! Wauw 🙂

Woep woep. Vandaag weer door. Naar Triacastela. Pittig, want klimmen en dalen. We zijn met zijn drieën nu. Een fijne lunch in een berghutachtig restaurant met speelse jonge hond. Schitterende vergezichten. En goed gezelschap. In een goede Auberge ook. Zometeen eten. Ik eet veel 🙂 Het aftellen is begonnen. We schatten nog 4 dagen tot Compostella

Hola. Aangekomen in Las Herrerias. Een route langs de rivier, en de wegen helaas. Wel mooi, maar niet spectaculair. De uitzichten op de bergen wel! Er was ons aangeraden de iets langere route door de bergen te nemen, maar een lokaal iemand stopte naast ons en rade het af. Volgende keer dan 🙂 Hier een goede Auberge weer. Heel fijn. En reunited met Zwitserse Roberto. Een oud bankier met een heel fijn (en af en toe cynisch) gevoel voor humor. Het was gezellig. Een echt bergdorp gevoel hier

Ha Arno. Eergisteren aanbeland in El Acebo. Een heel leuk klein plaatsje. Het was een hele mooie tocht. Over de bergen. We zijn langs Cruz de Fero gekomen, waar iedereen een steen of iets achterlaat. Een bijzondere plek. Niet echt een plan voor vandaag, maar na 28 km, stijgen en serieus dalen was het genoeg. Ik loop samen met Luz Maria uit Bogota, ze is klimmen gewend. Ik niet 🙂 Nog met de hospitalero naar de zonsondergang wezen kijken en wie zat er aan de bar in de albuergue waar we konden eten? Luca! Hem al een hele tijd niet gezien. En niet verwacht hem hier in dit kleine dorp tegen te komen. Samen gegeten. Erg gezellig! Gisteren een lange afdaling naar Ponferrada. Mooi stuk. Daar afscheid genomen van Luca. Hij maakt erg veel kilometers en ik doe het ‘iets’ rustiger aan. Aangekomen in Cacabelos en daar lekker gegeten. Een heel fijne albuergue die iets luxer is dan gemiddeld. Vandaag komen we waarschijnlijk aan de start van de 2e grotere klim voor Santiago. Het komt nu echt dichtbij, nog minder dan 200 km te gaan

Hola. Aangekomen in Las Herrerias. Een route langs de rivier, en de wegen helaas. Wel mooi, maar niet spectaculair. De uitzichten op de bergen wel! Er was ons aangeraden de iets langere route door de bergen te nemen, maar een lokaal iemand stopte naast ons en rade het af. Volgende keer dan 🙂 Hier een goede Auberge weer. Heel fijn. En reunited met Zwitserse Roberto. Een oud bankier met een heel fijn (en af en toe cynisch) gevoel voor humor. Het was gezellig. Een echt bergdorp gevoel hier

Bonjour. Vandaag ben ik aanbeland in Santa Catalina de Somoza. In een hele coole albuergue. Bij een zingende Franse hospitalero. Een tip van Maria. Goede hippie vibe 👍 Ik loop op met Colombiaanse Luz Maria. Erg leuk. We zijn vandaag in de Kathedraal van Astorga geweest. Er is daar ook paleis door Gaudi vormgegeven. Daar lekker geluncht en het een beetje rustig aan gedaan. Morgen 600 meter klimmen. Ik dacht eerst 1600, maar we zitten al op 1000 m 🙂

Gisteren vanuit Leon in Hospital de Órbigo aanbeland. Een fijne plek met een mooie Romeinse brug. Op aanraden van Tijmen in een super Auberge geslapen en nog naar een mis geweest in de kleine kapel achter in de kerk in het dorp. Het was de avond voor Halloween dus de kinderen in het dorp waren druk in de weer. Een goede hamburger gegeten en zoals altijd, op tijd naar bed

Gisterochtend na een gesprek met een Amerikaanse kreeg ik het in mijn hoofd om in een keer naar Leon te lopen. Die papa en die mama zouden daar namelijk ‘s avonds al zijn. En dat is gelukt. Zo gezellig. Erg blij ze weer even te zien en te omhelzen. Dat was de 45 kilometer wel waard. We hebben lekker tapas zitten eten, slapen in een prima appartement voor onszelf en ik heb de nieuwe schoenen aangehad. Vandaag blijven ze hier ook een dag en gaan we de stad een beetje bekijken.

Ha Arno. Vandaag Calzadilla naar een plaatsje dat Bercianos del Real Camino heet. Ik verblijf in een donativo. Er wordt hier weer gezamenlijk gegeten. Het is bomvol. De route was ok. Vooral het stadje tussendoor was de moeite waard, Sahagún. Daar kon ik een certificaat ophalen voor de helft van de camino Frances en er was een feria met paella en muziek 👍 Best koud wordt het. Ik draag dunne handschoenen een groot deel van de dag en vooral ‘s nachts is het koud in de herbergen

Ha Arno. Vandaag van Fromista naar Calzadilla de la Cueza. Dat was best weer een stuk, maar de andere optie was ‘maar’ 20 km. Nu kan ik in een wat rustiger tempo naar Leon om daar mijn ouders te ontmoeten. Ze nemen ook nieuwe schoenen mee. Dat is wel nodig, deze raken toch echt op. Ik ben blij dat ik verder ben gegaan, want ik werd getrakteerd op een spectaculaire mooie wolkenlucht.

Van Burgos door naar Hontanas. Weer wat mensen achter me gelaten, maar Nederlandse Matthijs tegengekomen. Ik wist dat hij voor me liep. En wat blijkt. Hij woont op de Javastraat, 100/ 200 meter bij me vandaan! Daar in een fijne auberge geslapen en gegeten met Matthijs, een Italiaan/ Zwitser, 2 Colombiaanse en een Hongaar. Heerlijk gekookt door de hospitalero. Daarna door naar Fromista. Een mooie klim en afdaling tussendoor. Later op die dag Owen tegengekomen (zijn Westerse naam). Een jongen uit Taiwan die graag naar Canada wil. We zaten in een bomvol hostel waar door voornamelijk een groep Italianen al volop werd gekookt voor een grote groep. We hebben met zijn drieën toch zelf wat gemaakt met o.a. een heerlijke Taiwanese soep.

Van Grañón naar Villafranca Montes de Oca gelopen. Dat was best veel langs een snelweg op. Niet de mooiste tocht. Daar een kamer voor mezelf geboekt. Van daar door naar Burgos. In een hele grote hostel geslapen en ‘s avonds was er een concert van een bekende Engelse muziekschool in de Kathedraal. Erg mooi. Oh ja, en nog een kapper bezocht die het werk kon afmaken dat ik zelf was begonnen totdat mijn apparaat het begaf.

Gisteren weer solo op pad. Vanuit Logroño. Daar ‘s avonds gegeten met een Italiaanse jongen en een Duitser. Ze waren allebei geveld door malaise helaas. Rustig opgestart. Een prima tocht. In een hek langs de snelweg zaten allemaal kruisen van takjes. Indrukwekkend om te zien. In een volle herberg aangekomen in Nájera. En in gesprek geraakt met een Duitser die al 15 jaar non-stop pelgrimeert. Hij is nu op weg naar Rome. Verdiend onderweg een overnachting bij elkaar met onder andere didgeridoo spelen. Deed een didgeridoo ceremonie bij mij. Hij rade me aan op de dag erna naar Grañón te gaan. Daar ben ik nu. Dit wordt als een van de meest authentieke pelgrims hospitaals genoemd. Met nadruk geen auberge zeggen de hospitalero’s. Alles op basis van donativo. Het was een volle, mooie avond. Een heel programma. Opnieuw een mis. Samen koken, op een geheel eigen wijze de afwas doen en slapen op matjes zoals vroeger in de gymzaal lagen. Ook een jongen die heel mooi kan zingen en gitaar kan spelen. Eigen liedjes. Dus een privé concert. En vandaag Nederlandse Kyra ontmoet. Een stuk samen mee opgelopen. Leuk!

Gisteren was ik in Logroño. Het was een mooie tocht daarheen en perfect weer. En erg goed gezelschap van Lidia uit Barcelona. Genieten. Wel pijn aan de voeten 🙂 langs een paar hele mooie plaatsen gekomen. En daar begon de Rioja streek. De dag daarvoor ook met Lidia opgelopen (ze is gisteren terug naar huis gegaan)vanuit Cirauqui. Daar hadden we ‘s avonds trouwens een leuk dinner met de jongen uit Korea en een Belgisch/ Amerikaans stel dat erg onderhoudend was. We zijn van daar uit aanbeland in Los Arcos. Dat was nogal een strech, want 37/ 38 km in totaal. Ik had er eerst niet zo’n zin in, maar toch blij dat het is gelukt. En wat een mooie tocht. Ook nog langs de fameuze wijnfontein gekomen. Soms een beetje dilemma of ik me terug laat zakken naar de anderen, of door ga. Ik denk dat het het laatste wordt 👍🙏

Vandaag van Zizur Mayor naar Cirauqui. Mooie tocht. Veel regen en het ging flink tekeer met onweer vannacht. Gelukkig zette dat op de dag niet door. Rustig aan opgestart om de eerste regen een beetje te ontwijken. Op het eerste stuk kwam ik een Colombiaan tegen die ik al eerder had ontmoet. Daarna een heel stuk opgelopen met een Spaanse uit Barcelona die lange tijd on Londen heeft gewoond. ‘S middags opnieuw een redelijk lange pauze om de ergste regen te ontwijken. Veel mensen lopen de vaste etappes. Ik heb tot nu toe de neiging net iets verder te lopen om de massa te ontwijken. De albuerges zijn dan ook iets kleiner van opzet. Nu in een hele fijne met een Koreaan en een Spanjaard uit Valencia. Dit dorp, op de top van een heuvel, in het veld, deed me trouwens erg aan Santa Cruz denken bij het aankomen

Hola. Vanuit Zabaldika via Pamplona naar een plaatsje niet ver daarbuiten, Zizur Mayor, gelopen. Ik wilde eigenlijk in een herberg van de Orde van Malta slapen. Na de ervaring van eergisteren leek me dat ook een mooie. Maar die was dicht. Uiteindelijk via boeking een prima kamer voor mezelf bij een Engelse moeder en zoon. Gisterochtend een mooi stuk tot aan Pamplona. Daar aangekomen aardig wat site-seeing gedaan en zoeken naar mijn merk schoenen. Niet gevonden. Gisteren liep ik niet samen op met iemand, maar kwam ik wel af en toe iemand tegen die ik eerder heb ontmoet. Gisterenochtend was gek weggaan. Door de zusters en het hele programma had ik gelijk het gevoel een band te hebben met de anderen. Dat is ook wel wat de beweging van de camino voor mij een beetje is. Een gevoel van thuiskomen en vervolgens dat weer loslaten en op pad gaan. En dat herhaalt zich bijna dagelijks

Nu ben ik in een herberg in Zabaldika. Een hele bijzondere ervaring. Roncevalles was al speciaal en ik dacht om in een keer naar Pamplona te lopen. Dat bleek echt een maatje te groot na de tocht over de bergen van gisteren. Ik was dan ook heel blij met het feit dat deze herberg vandaag voor het laatst open is. Een klein kerkje ernaast. 4 zusters. Een kerklok met een van de mooiste geluiden van de weide omtrek (en de oudste), die we zelf mochten luiden! 🙂 En een heel programma met aan het einde een hele intieme dienst waarbij werd gevraagd naar je ervaringen en de reden om de camino te lopen. Onder aanmoedigende doch dwingende blik van de zusters 🙂 Welterusten

Aangekomen in Roncevalles. En dat is in.. Espana! Viva Espana. Het was echt heel bijzonder om de bergen steeds dichterbij te zien komen na zo lang lopen en dan vandaag, eroverheen. Wauw! En wat een mooie tocht. Wat betreft klimmen vond ik de vorige twee dagen eigenlijk pittiger. Het dalen was wel next level 🙂 Genoten. Wat was het mooi. En gelukkig heb ik de foto’s nog. En toen ik daar aankwam natuurlijk de warme ontvangst door buurman Tijmen uit Rumpt. Heel leuk om hem te zien en bij te praten. Wat een operatie houden ze daar draaiend met al die Pelgrims die hier langskomen. En ik ben daar naar mijn eerste pelgrimsmis geweest. Het was volle bak. Veel leuke gesprekken.

Van Ostabat naar St. Jean Pied de Port. Een bijzondere plek. Het voelde een beetje als het einde terwijl het daar eigenlijk pas begint. Ik ben samen Nederlandse Christina opgelopen. Heel mooi om deze vrouw van dik in de 70 (ik hoop dat ze me vergeeft dat ik haar leeftijd noem) de bergen over te zien lopen. En mezelf ook. Vaak in haar kielzog 😀 We sliepen in een volle herberg. Ik kreeg niet veel mee want alles was in het Frans. Maar part of the experience

Vandaag samen opgelopen met Christine. We dachten een rustige dag te hebben, maar het weer (drukkend warm), veel dalen en stijgen en toch ook wel de kilometers (27) maakten het niet makkelijk. Wel echt genoten. Wat een prachtig gebied. Ik denk het mooiste to nu toe. Het voorportaal. We zitten aan de voet van de bergen. Machtig. Nu in Ostabat aangekomen. In een Gite met zijn 9-en 😳 Alles begint hier een beetje samen te komen. Hier is ook Duitse Clemens. Ook zijn naam al vaak in de boeken gezien. Hij is Berlijn gestart. Al 3,5 maand onderweg. Nog een leuke. Boven op een heuvel met een kapel en het mooiste uitzicht van de dag kwamen we Nederlandse Mirjanne tegen. Ze kende de plek van een eerdere tocht en slaapt daar nu boven op de berg onder de overkapping 😀👍

Gisteren ben ik naar Sauveterre-de-Béarn gelopen. Vanaf Beyries. 42 km 😳Auw. Ik had me een beetje verrekenend. Maar het ging wel. Aardig wat stijgen en dalen. Een mooie, maar uitdagende route. Langs mooie plaatsen. Wat heel bijzonder is na zo lang lopen. De Pyreneeën steeds dichterbij zien komen. Wauw-momenten. Sauveterre is een mooi plaatsje. En daar in de Gite kwam ik eindelijk Nederlandse Christine tegen. Haar naam al vaak in de gastenboeken zien staan, maar liep steeds voor me. Samen gegeten. Ze woont al jaren in Frankrijk en is met pensioen. Gestart in Vezeley en ook van plan naar Santiago te lopen

Hola. Ik typ dit vroeg in de ochtend op een stretcher in het buurthuis van Beyries. Gisteren 28 km vanaf Saint-Sever. Ik lig achter een gordijn. Toen ik hier aankwam gisteren was het spelletjesmiddag aan de andere kant van dat gordijn 🙂 Aardige mensen, en vrijgevig. Het is een donativo, maar de keuken staat vol met etenswaar. Er ligt ook volop te drinken in de koelkast. Vandaag een flinke etappe voor de boeg. St. Jean Pied de Port komt nu echt dichterbij. Vandaar gaat het de berg over naar España!

Ha Arno. Ik ben nu in Saint Sever. Weer in een refuge. Fijn. Hij zit aan een kleine abdij waar nu een kleine arena voor stierenvechten in de binnentuin staat. Ook een kunst- en fototentoonstelling daarover. Wordt veel aandacht aan besteed in deze regio. 24 km vandaag. Vanochtend heb ik een slaapzak kunnen scoren bij de Decathlon 👍 Een leuke route wel. Langs een paar mooie kerkjes. Een leuk iets vind ik berichten voor elkaar achterlaten in de verschillende gastenboeken als je weet dat de ander er nog aankomt. En nu kwam ik er een tegen waarin ik zelf werd genoemd. Ook Truman wordt dan aangemoedigd. De gigantische hond waar ik het eerder over had. Vernoemd naar het karakter uit de film De Truman show 😃

Hola. Het begint wat Spaanser te worden hier. Ik kom zojuist uit een tapas bar 👍 Veel huizen gezien met een zwembad ook. Het zal hier dus vaak warm zijn. Vandaag toch ook wel wat regen. Goede tocht. Voor de 3e of 4e keer in de hele reis kilometers rechtdoor over een geasfalteerde oude spoorweg omgeturnd tot fiets/ looppad. Aan beide kanten bomen en meer groen. Ik hou ervan. Rechtdoor, geen auto’s, bescherming tegen regen en zon door de bomen en kilometers maken. 30 km vandaag. Vanaf Roquefort naar Mont-de-Marsan. Echt een leuke plek dit. Morgen een dag ‘vrij’ dus ga ik van genieten. Niet de fout maken om te veel te lopen alleen 🙂

Ha Arno. Vandaag aangekomen in Roquefort. Een beetje een kaasstad. Nee 🙂 nog niet heel veel van gezien. In ieder geval een mooi kerkje. Het landschap verandert wat, en de dorpjes ook wel vind ik. Wat uitgestrekter. Meer bergdorp achtig, maar misschien komt dat omdat ik zin krijg in de bergen. Veel mooie bloeiende heide en dennenbos. Vooral rechtdoor. Lekker voor het maken van kilometers. 36 vandaag. Morgen op weg naar Mont-de-Marsan en daar wil ik een rustdag pakken. Vandaag de 12e dag achter elkaar lopen. Ik zit in een refuge met een hospitalero. Lieve man. En een jong stel die ik nog niet heb ontmoet.

Vandaag (gisteren) van Bazas naar Captieux. Een eenvoudige tocht. 20 km rechtdoor door bosgebied. Ik was er al om 13:00. Er zijn twee oudere dames in de refuge en Luca is er ook. We zaten te eten en toen kwamen er twee Parijzenaars aan. 1 met een gigantische en lieve hond. Die zelf al een keer Parijs-Santiago en terug heeft gelopen. Hij loopt nu vooral de camino van de hond mee. En de ander voor wie het de eerste keer is. Hij stopt maandag want hij heeft een baan in een groot boeddhistisch centrum aangenomen. Was kredietmanager. Leuke gesprekken. Morgen wil ik tot Roquefort proberen te komen. Van de kaas. 👍 🧀 🫕

Hola. Vandaag van Pondaurat naar Bazas. 30 km inclusief wat site-seeing. Mooie plek met een grote kathedraal en een groot centraal plein met flink wat winkels en horeca. Fijne refuge. Wel even nog een bezem door gehaald. De route was ook erg mooi. Door een stuk bij een meer gekomen wat wel hoog op de lijst met mooie plekken komt. Genieten. Door Luca ben ik eerder trouwens achter een groot mysterie gekomen wat me al sinds het begin bezig houdt in Frankrijk: plaatsnaamborden die op hun kop hangen. Het is de Franse variant van de omgekeerde vlag. Boerenprotest.

Vandaag in een heel klein plaatsje Pondaurat aangekomen. Ik moest even wachten tot iemand kwam open doen en toen toen ik om me heen keek dacht ik: dat zou een toffe plek zijn om te slapen, maar dat kan het niet zijn. Ja hoor 🙂 Dat kan dus wel. Ik voel me net een kasteelheer. Met slotgracht. Wel een beetje leeg in mijn eentje. Gisteren waren er 4 mensen zag ik in het gastenboek. Ik loop een beetje tussen wat anderen in. Vanochtend onder de aanmoediging van de hit Santiago weg gegaan bij de erg enthousiaste en lieve hospitaliers in Saint-Ferme. Zou dat trouwens de heilige zijn van alles dat niet open is in Frankrijk 🙂 Een mooie tocht, ook nog in La Réole geweest. Mooie plek. Deed een beetje aan Toledo denken. En daarvoor. Bovenop de heuvel voor dat stadje. Zag ik volgens mij heel in de verte de Pyreneeën liggen 😳😯

Hola. Nu opnieuw in een Refuge met niet een, maar maar liefst twee hospitalero’s. En ik. Eentje kwam op visite na een deel van de camino te hebben gefietst. Wel erg gezellig. Het blijft gek na uitgebreid eten vroeg naar bed te gaan (21:30), maar ook dat lijkt onderdeel van het pelgrimeren. De tour win je in bed. 27 kilometer vandaag, naar Saint-Ferme. Mooie tocht met een leuke stop in een wat grotere plek. Hier ook nog de was kunnen (laten) doen.

Ha Arno. Update! Hoogtepunt van de dag: jullie ontmoeten in het plaatsje Monfaucon natuurlijk. Heel erg leuk om even contact te hebben met ‘thuis’! Gaf een goede boost. Daarna ook wel even een gevoel van gemis na zo veel tijd geen familie. Maar heel erg fijn! Ik ben gekomen tot Sainte-Foy-la-Grande. 35 kilometer. Een mooie plaats. En bij het de hoek omdraaien het centrum in zat daar een schoenmaker. Die ben ik nog niet veel tegengekomen en ik had wat mankementen aan mijn schoenen. Ze begon er direct aan. Toen ik vroeg of ik het erop ga redden naar Santiago keek ze even zuinig en zei toen dat dat moet kunnen. Top! Ik heb een heel relaxte Chambre. Met giga bad 🙂 Er was niks anders en dit was betaalbaar. Goede reis ook nog morgen!

Ha Arno. Mijn update van vandaag. Moeilijk wegkomen in Saint-Astier. Een leuke plek. 28 kilometer naar Mussidan. Een groot deel van de dag samen opgelopen met Luca en nu in een prima refuge. Alleen geen dekens. Ik heb alleen een mummie, dus daar moet ik nog ik nog iets op vinden. We hebben uitgebreid gekookt en een meringue taartje toe 🙂 Morgen een flinke etappe want er is tussendoor geen overnachting mogelijk. Maar ik zag een paar mogelijkheden om af te snijden. En ik hoop jullie te ontmoeten voor lunch ergens 🙂

Bonjour. Ik ben in Saint-Astier. Een leuk plaatsje voor wat ik er tot nu toe van heb gezien. 23 kilometer. Een fijne dag. Prima weer, prima tempo en een groot deel van de dag goed gezelschap van Luca. Hij slaapt ergens onder een afdak als het goed is. Ik in een top Gite voor weinig. Prachtig uitzicht op de rivier, brug en een paar voorbij dobberende zwanen. Pelgrim perks. Gisteren nog naar de braderie in Périgueux geweest. Lekker gegeten en goede muziek. Was gezellig.

Arno, vandaag in Périgueux aangekomen. 22 km vanaf de vorige plek Sorges, maar 25 met de site seeing tour die ik heb gedaan. Een mooie stad. Wel erg druk rechtstreeks vanuit de bossen. Misschien een plek om nog een keer terug te komen. Ik lig nu even bij te komen. Luca is hier ook. Ik had hem eerder ontmoet. Hij is een wildslaper. Blijkbaar mag dat hier in Frankrijk. Bivak wordt dat genoemd. Bij zonsondergang kamp opmaken en zonsopgang weer weg. Mag dus ook onder de overkappingen in de dorpen. Alle publieke plaatsen. Cool! In deze refuge liggen de remains van een pelgrim die in de buurt is opgegraven 😳 In een afgesloten kistje. Met een schelp uit 1100 er los bovenop. Je komt wat tegen 🙂

Nou, het is gelukt hoor. 37,9 km. Had ik al wel eerder gedaan, maar ik had er na de laatste ‘blessure’ niet meer zo’n zin in. It’s all in the mind zei de commando vanochtend voor de tweede keer. Met een grote glimlach en pretogen natuurlijk. Het is wel zo. Steeds als ik ergens bijna ben gaan mijn voeten pijn doen. It’s all in the mind. Een mooie tocht weer. Vanavond opnieuw een refuge met hospitalero. Dat wil in dit geval zeggen dat er ook wordt gekookt en het ontbijt wordt verzorgd. Wel weinig vrijheid. Morgen weer en daarna misschien maar weer eens iets anders. Lieve vrouw! We hebben nog Jaques Brell gedraaid en weer eens vijf gangen, de salade niet meegerekend 🙂

Ha Arno. Vandaag naar La Coquille (de schelp) gelopen. Een mooie tocht van opnieuw 32 km. Wel erg veel regen. Ik dacht dat ik een beste regenjas had gekocht, maar na twee uur is het toch tijd voor een shirt wissel. Hier begint weer een nieuw deel van de route. Ik kan Spanje ruiken, maar toch is het nog wel een stuk. Ik slaap in een refuge bij een hospitalero. Ik ben de enige. Morgen moet ik helaas tegen de 38 km lopen want daarvoor is er geen mogelijkheid. De hospitalero zei dat als hij op 60 en nog wat 45 km kon lopen dat voor mij een makkie moet zijn. Hij is nu dik in de 70. Je zou hem nog geen 60 geven. Daarna vertelde hij wel dat hij een oud commando is 😀😳

Ha Arno. Vandaag van Limoges naar Flavingac. Was een leuke tocht. Ik ga een natuurgebied in nu. 32 kilometer vandaag. Het was lastig wegkomen uit Limoges. Best een leuke stad. Veel te zien. Ik voelde het wel aan de voeten en wilde langs een huisarts in het dorp. Toch eerst nog even naar de Apotheek om advies in te winnen en nog wat Ibuprofen te halen. De vrouw kon Engels en vond het ook een goed idee om even naar een dokter te gaan. Toen was ze even stil, moest lachen en vroeg. Loop je naar Santiago? Dan hoef je niet naar een dokter. Natuurlijk doet het pijn. Je loopt heel veel kilometers! 😀😎 Dat was ontnuchterend en inderdaad, ik heb op dezelfde plek aan beide voeten pijn. De een wel duidelijk meer dan de ander, maar ik ga het aankijken. Misschien wat schapenwol en het per dag bekijken. Natuurlijk doet het pijn 😃

Vanaf Châtelus ben ik naar Saint-Léonard-de-Noblat gelopen. Een mooie plek met een bijzondere kerk (met remains van Saint Leonard). Daar sliep ik in een volle Refuge, vlak onder de kerk. De oud Gendarme man was er en nog drie andere Fransen. Waaronder Pascal die ik al eerder had ontmoet en vaak op verschillende manieren Santiago heeft bereikt. Loopt heeel relaxt, maar aardig wat kilometers op een dag. En daar kwam dus ook Menno binnenvallen met Luca een Franse jongen die nog niet weet hoe ver hij gaat, maar wel de tijd heeft. Full house dus. Erg leuk. PS: een dag eerder in Châtelus kwam ook op de valreep Nederlandse Christian binnen. Onderweg op de fiets, vanaf Nederland, via zijn vriendin in Parijs, naar hij ziet wel waar (waarschijnlijk Lissabon 🙂 Met hem in de plaatselijke Auberge wat gegeten. Gezellig!

Maar het humeur is goed. Ik lig nu met mijn voeten omhoog in een studio in Limoges. Een rustdag. Vannacht was opa van 17 kleinkinderen Menno uit Groningen hier ook gecrashed. Hij had nog geen slaapplek. Hij is weer door en hoopt ook half november in Santiago te zijn, dus hoplijk kom ik hem nog wel een paar keer tegen. Ook vrij bizar, ik slaap in de buurt van het station en slenterde er vandaag even binnen omdat het een bijzonder gebouw is en ik er tijdens het treinreizen al eens was geweest, kom ik collega Marlies daar tegen 🙂 Leuke ontmoeting ook weer!

Ik ben nu in het plaatsje Châtelus-le-Marcheix. Een prima wandeling vanaf mijn vorige stop Bénévent-l'Abbaye. Daar sliep ik in een oude abdij. Nu hotel. Was erg leuk. Daar zowaar ook twee medepelgrims ontmoet. Een oud politieman en een schrijver. De schrijver is eerder gestopt, maar met de politieman ben ik vandaag een stuk opgelopen. Vanavond slaap ik met hem en iemand anders (ook een Fransman) in een Gite communal. Gisteren en eergisteren had ik het zwaar. Ik heb mijn voeten iets te veel belast denk ik de dagen ervoor. De voorste gewrichten doen pijn. Ook iets van een virusje of infectie opgelopen, dus ik heb een paar dagen wat rustiger aan gedaan.

Op 19 sept ben ik van Crozant (daar in een grote Gite geslapen in mijn eentje) naar Le Souterraine gelopen. Daar had ik een appartement voor mezelf via Booking. Even goed bijkomen. Mijn oplader was stuk, dus het grootste deel zonder GPS gelopen en ook heel weinig foto’s gemaakt. Eigenlijk wel lekker 🙂 Crozant was trouwens ook een mooie plek. Een oude kasteelruïne bezocht en ik denk een groep berggeiten gezien (als die hier voorkomen).

Ik zit nu stevig middag te eten in Gargilesse. Ik weet niet zeker of er in het dorp waar ik vanavond slaap iets open is. Een prachtig dorp dit. Uitgeroepen tot een van de mooiste dorpen van Frankrijk. En ik dacht dat ik daar gister al had overnacht. Argenton sur Creuze met daarboven Saint Marcel. Erg leuk. De route gisteren en tot nu toe vandaag zijn prachtig. Echt heel mooi. Vanuit Issoudun was ik de dag daarvoor (de 16e) naar Châteauroux gelopen. Aardig wat kilometers afgelegd. Het gaat goed. Ik geniet. Het is ook zwaar soms, maar ‘s ochtends ben ik dat weer vergeten en begin er weer aan 🙂 👍

Na Charite sur Loire en Baugy was ik dus doorgelopen naar Bourges. Daar via Booking een top plek kunnen huren om even bij te komen. Een gigantische Kathedraal daar. Meest fascinerende vond ik de ingekerfde namen op de pilaren. Ik heb er een gevonden uit de 17e eeuw! Gekookt voor mezelf, maar zaterdag met de Finse schoonzoon gegeten. Was gezellig. Hij had ook 100-uit verhalen. ‘s Middags nog even langs de rivier gelopen die aan de stad grenst. Nu ben ik in Issoudun. Ook een iets grotere plek. Vanmiddag toen ik er een beetje doorheen zat (de etappes zijn lang en veel langs wegen en landbouwgrond) kwam een beer van een vent vanaf de andere kant gelopen, een rugzak twee keer zo groot als die van mij. Hij kwam terug uit Santiago 😳 Was in Vezeley gestart. Hij zei mark my words “this will not be your last time”. Gaf even een boost. Een dag eerder ook al een man die onderweg was naar Lausanne, om volgend jaar door te lopen naar Rome.

Na Asnois ben ik de volgende dag in Champlemy beland. Bij een Franse Lama. In meditatie. Was bijzonder. Hele relaxte plek. Erg Zen. Dat had ik nodig, want dag daarna zat ik in een Refuge Municipal met een schoonvader en -zoon uit Finland en iemand uit Japan (die in Australië woont). Was gezellig, maar ook erg knus 🙂 Nu weer in zo’n Refuge, maar dan voor mezelf. Heerlijk! Lekker aan het relaxen geweest. Morgen wil ik door proberen te gaan naar Bourges en dan daar zaterdag een rustdag pakken. De routes zijn mooi. Soms ook wel eentonig, maar dat is ook wel lekker. Gewoon lopen. Ultreya (voorwaarts) zoals Tijmen (pelgrim en inspirator voor mijn onderneming nu) zou zeggen. Dat waren dus dag 10, 11 en 12 september

Nephew. Ben ik weer. Ik ben nu in Asnois. Een klein plaatsje 15 km van Vézelay. Gisteren dus in Vézelay aangekomen en daar geslapen. Toch wel een belevenis hoor hey! Er is daar een grote abdijkerk waar relikwieën van Maria Magdalena worden bewaard. Erg bijzonder eigenlijk gewoon! Je kan de kerk in en uit lopen wanneer je wilt, alleen moest ik wel om 21:30 binnen zijn anders lieten de nonnen me buiten slapen. Nee gekkigheid. Ik sliep in het Centre Sainte-Madeleine. En de deur ging echt om 21:30 dicht. Er zat ook echt een non. Uit Vlaanderen, dus we konden Nederlands praten. Maar het wordt gerund door hospitalero’s. Daar wat eten gemaakt. Gepraat met een vrouw die in haar eentje 5 dagen gaat lopen en een stel dat twee weken gaat. Was leuk! Vandaag rustig aan. Slecht weer. Nu met de benen omhoog en morgen weer verder.

Hoi Arno. Ik ben in Cravant. Dacht ik, maar het wordt ook benoemd als Deux Rivières. Het was een goede keuze om gisteren naar die gite te gaan. Wat een goede plek. Kunnen koken, wassen etc. Wel een beetje leeg helemaal voor mezelf want het kon volgens mij wel 20 man huizen. Dat was in het plaatsje Saint-Cyr-les-Colons. Vandaag heb ik maar een kort stukje gedaan want er was onweer voorspelt en het regende. Hier in het dorp was een fijne lunchtent en ik slaap in een pipowagen 👍

Ha Arno. De rustdag in Troyes was super. Even goed bijgekomen. Ben nu in Roffey. Gisteren gestopt in Eaux-Puiseaux. Gisteren bij de B&B met Franse wandelaars geprobeerd te communiceren die de andere kant opliepen. En een 5-gangen dinner! Ik had er al van gehoord, maar nu dan ook echt ervaren. Het macht niet echt met vroeg aan de wandeling beginnen, maar wel gezellig! Morgen ga ik weer proberen in een Gite Communal te slapen en zelf te koken.

Vandaag in Troyes aangekomen. Trois zeggen de Fransen geloof ik. Fantastische stad wat ik er tot zover van heb gezien. Met allemaal vakwerkhuisjes en smalle steegjes. Lekker gegeten ook. Ik blijf hier sowieso morgen nog een dag om te rusten. Een mooie route vandaag, helemaal rechtdoor langs een zijrivier van de Seine (en de kronkelende Seine zelf ernaast). Ook aardig wat vissen zien zwemmen in een riviertje naast waar ik liep. Was mooi maar zwaar. Mijn voeten zijn aan rust toe. Het warme weer en natte schoenen en sokken door de dauw hebben toch weer voor wat vervelende blaren gezorgd, dus even bijkomen

Vandaag van Montmort-Lucy naar Sézanne. Het was zwaar vandaag! 🥵 Erg warm. Helaas ook weer een blaar terug. Maar toch blij dat het is gelukt. Ik heb een hotel en eet hier ook. Verder doe ik even niet zoveel 🙂 Morgen vroeg weer op pad want de plek waar ik dan slaap kan me maar tot de middag ontvangen. Vroeg vertrekken is ook wel nodig met dit weer. Het was een oke tocht vandaag. Niet zo heel mooi. De bosrijke plekken wel, maar heel veel akkers zonder schaduw. Toch wel erg bijzonder om te beseffen dat ik nu in Frankrijk loop!

Bonjour. Ik ben aanbeland in Montmort-Lucy. Grenzend aan het dorp Lucy 🙂 Daar een B&B genomen want het is lastig iets te vinden op dit stuk van de route. Ik ben blij dat ik er ben en wat kan gaan eten. Het was een zware dag. Niet heel warm, maar drukkend en vochtig. Wel heel mooi. Weer dwars door wijngaarden, heuvels op en een dicht bos. Morgen heb ik een flinke trip voor de boeg, dus vroeg weer op. Het beloofd warm te worden

Ik ben nu in Épernay aanbeland. De hoofdstad van de Champagne streek. Een mooie route door wijngaarden en bos en weer eens voldoende horeca ook. Langs Hautvillers gekomen. Daar woonde de monnik Dom Perignon. De bedenker van de de kroonkurk en/of champagne. Nu nog geen slaapplek voor morgen dus ik ga nog even verder zoeken!

Gister een heerlijke rustdag in Reims. En aan het ontbijt zat ik warempel met Fons! ‘s Avonds ook met hem gegeten en alle verhalen uitgewisseld. Hij is nu helaas weer terug naar huis. Vanochtend naar een Podoloog geweest. Helemaal top. Bijna alles ziet er goed uit. Nog een blaar die extra liefde en aandacht verdiend. Vandaag maar een paar kilometer gelopen naar Cormontreuil. Daar werd ik om 16:30 verwacht voor afternoon tea bij een Engels stel dat al heel lang in Frankrijk woont. En het kwam extra goed uit want mijn waterzak was lek en hier zit zowaar een Decathlon 👍

Vandaag Reims in gelopen. Morgen een rustdag hier en woensdagochtend even een check-up bij een pedicuur/ podooloog. Vandaag was steeds dwars door akkers. Eindeloos. Saai, maar ook wel lekker om door te stappen. En gelukkig niet te warm, want geen boom te bekennen. Mooi om hier vanuit het veld zo’n stad in te lopen. In een buitenwijk op een bankje mijn broodje op gegeten met onvervalste Franse rap vanuit een van de openstaande ramen op de achtergrond. Heerlijk. In de kathedraal geweest en daar een stempel opgehaald. Ik slaap in een jeugdherberg.

Van Oignies naar Rocroi. Wat minder kilometers maar de benen voelden zwaar na een heerlijke ontspannen nacht in het huisje in de bossen. Ik liep daar pas rond 12 uur weg zo relaxt was het er. Dwars door de Ardennen. Rocroi is een bijzonder stadje binnenin een fort

Arno. Nu aanbeland in Auberge de l’Abbaye. Vanaf Rocroi. Rocroi was het eindpunt van de Via Monastica door België. Ik ben nu begonnen aan de Via Campaniesis door het Noorden van Frankrijk. Was een mooie tocht maar ook wel pittig. Wat meer stijgen en dalen de afgelopen dagen. En zowaar met een mede-pelgrim opgelopen. 20-jarige Fons uit Antwerpen die met zijn hangmat het bos in is gedoken. Stoer! Wie weet komen we elkaar onderweg nog tegen

Van Givet naar Oignies-en-Thiérache. Een schitterende tocht door de Ardennen en allerlei kleine plaatsjes. En spectaculaire wolkenluchten. Wel afgemat na twee dagen 30km en een beetje. Maar, wat heerlijk, een chalet voor mezelf. Pelgrim perks noemt een vriend dat. En vandaag een minder lange tocht dus rustig aan opstarten

Van Anhee naar Givet. Dat ligt in Frankrijk! Opnieuw langs de Maas. Meer door natuurgebied dan gisteren. En een eerste stuk door de Ardennen. Ook via Dinant. Een mooie plaats. En de geboorteplaats van de uitvinder van de saxofoon 🎷

Vandaag van Namen naar het plaatsje Anhee. Net voor Dinant. Een schitterende tocht vandaag. Langs de Maas. Misschien wel de mooiste route tot nu toe. Kan ook komen door het weer. Het was genieten vandaag!

Gisteren: Van Enines naar Namen. Lange tocht. Wel heel tof. Helemaal rechtdoor over een oude, nu geasfalteerde spoorbaan. Vandaag een rustdag in Namen. Wassen. Uitrusten. En plannen voor de volgende dagen. 👍🙏

Hello. Vandaag beland in Enines. Franstalig België! Iets minder mooie route vandaag. Kaseien en veel akkers. Ook wat regen dus dat hielp niet mee 🙂 In de middag nog wat te eten kunnen vinden. Dat is lastiger hier in de dorpjes. En de eerste medepelgrims. Twee zussen uit Eindhoven. Ze doen het in etappes. Samen een stuk opgelopen. Dat was leuk

Vandaag aangekomen in Zoutleeuw (leuke plaatsnamen hebben ze hier). Blijkt een joekel van een kerk te hebben. Een van de weinige die niet door de beeldenstormers is aangedaan. Heerlijke B&B weer en een bord pasta gegeten om het centrale plein. Was een pittige dag met name vanwege de warmte. Rustig aan gedaan. Mooie route dwars door fruitboomgaarden en maisvelden

Vandaag in Diest. Een mooi plaatsje. De tocht was te doen. Het weer was beter dan de afgelopen dagen, minder warm. Zelfs wat regen. Nog wat vogels gespot en door leuke plaatsen gekomen. Aan het eind een goed broodje bij het station 👍

Ha Arno. Ben aanbeland in het plaatsje Balen. Want ik had weer een blaar, dus dat is balen. Gaat goed. Een rustdag in Mol. Fantastische ontvangst bij mensen thuis. Vandaag een paar kilometer op sandalen. Mooi stukje. Even aansterken en de hitte ontwijken.

Van Eersel naar Mol in België vandaag. Ik val in herhaling, maar weer schitterend. Wel misschien iets teveel gevergd want onder op de voet een nieuwe blaar.. Gelukkig morgen een rustdag ingepland en misschien opzoek naar een pedicure. Een fijn overnachtingsadres ook!

Vandaag aangekomen in Eersel. Een tweede stempel opgehaald in Vessem. Hele mooie tocht. Voornamelijk langs het riviertje de Kleine Beerze. Opnieuw lepelaars gezien. Wel last van muggen in de ochtend! Nu lekker slapen

Hele mooie wandeling vandaag door de Kampina. Moerassig. Sommige paden waren nietof lastig begaanbaar. Gelunched naast een lepelaarskolonie! De eerste regen. Ik slaap in een B&B in Spoordonk. Mooie plek. Al het andere was bezet.

Bij Vrienden op de Fiets een heel huisje voor mezelf bij een boerderij. Heerlijk. Er liggen ook kranten 🙂 Vandaag vanaf Den Bosch gelopen. Pijn aan de voeten gehad. Een mooie tocht. Pannenkoekje in Esch gegeten

7 augustus door van Zaltbommel naar Den Bosch. Leuk om zo deze mooie stad in te lopen. Mooie route ook en fijne overnachtingsplek. Wel een beetje van de route af. ‘s Ochtends voor het eerst van mij leven naar een pedicure geweest. Aangeraden door de schoenmaker. Onder de behandeling het over van alles gehad. Ook veel over mijn voeten geleerd. Onderweg naar Den Bosch een tussenstop gemaakt bij Ome Rem in Hedel. Lekker bijgepraat en weer op pad gestuurd met een forse komkommer uit de tuin om onderweg uit de hand op te eten. Lekker!

Deze dagen tussenstops gehad in Rijswijk (nog een bijzonder ontmoeting gehad met de moeder van mijn eerste vriendin), Meteren (maar overnacht in pension Rumpt) en dus Zaltbommel.

Ik kan het niet geloven dus loop eerst op 4, 5 en 6 augustus nog op een paar dat ook iets te klein is. Maar na van Odijk weer tot aan Zaltbommel te hebben gelopen toch bij dezelfde schoenmaker een paar maat 47! bij hem gehaald.

1-3 augustus: Drie dagen op retraite bij pa en ma in Rumpt en op advies naar een schoenenmaker in Zaltbommel. Die stelt vast dat mijn schoenen twee! maten te klein zijn.

31 juli in de ochtend koffie gedaan met vrienden Daan en Ilva en hun zoons Willem en Olivier en mijn eerste stempel opgehaald in de Jacobikerk. Toen door naar vrienden Sietse en Maria in Odijk met dochters Sophie en Rosa. Daar in overleg contact gezocht met een podoloog en het advies om een aantal dagen rustig aan te doen.

Vol goede moed de deur achter me dicht getrokken op 29 juli. Waar begin ik aan 🫣 Eerst maar eens een glas water halen bij Agnes en Derk 2 kilometer verderop 🙂 Toch tot aan Abcoude gekomen en daar een fijn adres van Vrienden op de Fiets. Daar heb ik in Nederland veel gebruik van gemaakt. De dag daarna overnacht op een adres in Zuilen in Utrecht. Erg leuk. Mooie routes. Wel de eerste blaren.